Introduction

ႊအရမ္းအေရးျကီးတယ္...အားလံုးသတိထားျကပါ....

Posted by Aggayazar at 8:14 AM Tuesday, December 7, 2010 0 comments
အေရးၾကီးတယ္ ဆက္ၿပီး share ေပးပါ
aungsansukyi.youth@gmail.com add လာပါက
လံုး၀လက္မခံပါနဲ႕မိမိတို႔အေကာင့္
့မ်ားေပ်က္ဆံုးသြားပါလိမ့္မည္..
ခင္ညြန္႕အပိုင္း ၃ ဆိျုပီး zip ဖိုင္နဲ႔ပို႔လာတာဟာ VIRUS ပါ
ကြန္ပ်ဴတာကုိလုံး၀ ပ်က္သြားေစပါတယ္ လုံး၀ဖြင့္မၾကည့္ပါနဲ႔....

ေရြးေကာက္ပြဲ ေမာ္ဒန္ေက်ာက္စာ.....

Posted by Aggayazar at 6:12 AM Sunday, November 14, 2010 0 comments


သွ်ရီ နေမာဗုဒၶါယ ...
သကၠရစ္ ၂၀၁၀ ခု၊ ေရြးေကာက္ပြဲႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလဆန္း ၉ ရက္၊ စေနေန႔။

ဆိုင္းဆရာ ရြာစားၾကီးေျမး၊ အညာသား၊ သည္းသည္းလႈပ္ ေက်ာ္ဇြ။

မီးပ်က္ေသာဆင္းရဲ၊ ေရမလာေသာဆင္းရဲ၊ အင္တာနက္လိုင္း ေႏွးေကြးေသာဆင္းရဲ၊ လိုင္းဖုန္းမ်ားပ်က္၍ မိုဘိုင္းလ္မ်ား ဆားဗစ္မမိေသာဆင္းရဲ၊ ဧည့္စာရင္း ပံုမွန္တိုင္ရေသာဆင္းရဲ၊ လက္ဖက္ရည္ဖိုးလည္းေပးရ အေဟာက္လဲခံရ၍ အကုသိုလ္ မ်ားရေသာဆင္းရဲ၊ ဘတ္စ္ကား/ရထား အခ်ိန္မမွန္ေသာဆင္းရဲ၊ လမ္းပ်က္/ေျမာင္းပိတ္ မိုးရြာတိုင္း စိတ္ညစ္ရေသာဆင္းရဲ၊ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပ အလႈေငြခြဲတမ္းခ်တိုင္း ေပးရကမ္းရေသာဆင္းရဲ၊ အစိုးရကိစၥ ၾကံဳၾကေလတိုင္း တစ္ေမ့တစ္ေမာေစာင့္ရ ဒုကၡေတြပိုရေသာဆင္းရဲ ...

အသက္ေမြးမႈအတတ္ပညာ တစ္ဖက္ကမ္းခပ္ တတ္ပါေသာ္လည္း စစ္ဗိုလ္ေတြ ဘီပိုးေတြ႔ အရပ္ဖက္သို႔ ေရႊ႕လာၾကသျဖင့္ ေလ့လာထားသမွ် သံုးခြင့္မရ ပညာရွင္က အခိုင္းျပန္ခံရေသာဆင္းရဲ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသံရုံး ကိုယ္ျပန္မုန္းရေသာဆင္းရဲ၊ ရိုးသားခ်င္ေသာ္လည္း ထမင္းမ၀၍ ခိုးရဖြက္ရ အႏိုင္က်င့္ရေသာဆင္းရဲ၊ ရိုးရိုးသားသား ဆိုင္ဖြင့္စားေသာ္လည္း မီးသတ္ကိုအားကိုးမရ ေစ်းမီးေလာင္တိုင္း စီးပြားပ်က္ၾကရေသာဆင္းရဲ၊ ႀကံ့ဖြတ္အလံေထာင္မွ အလႈအတန္း လုပ္ခြင့္ရေသာဆင္းရဲ၊ ကဗ်ာ/ဘေလာ့ဂ္ေရး၍ အဖမ္းခံရေသာဆင္းရဲ၊ မသာခ်ေပး၍ ေထာင္က်ရေသာဆင္းရဲ၊ စစ္ဗိုလ္ႏွင့္ရန္ျဖစ္၍ ေသနတ္ႏွင့္ အပစ္ခံရေသာဆင္းရဲ၊ ဟိုဆင္းရဲ ဒီဆင္းရဲ၊ ဤသို႔ကစေသာ အတိုင္းမသိေသာ ဆင္းရဲတို႔သည္ ႏွိက္စက္ေသာ ျမန္မာျပည္၏ လက္ရွိအာဏာရွင္စံနစ္ကို စြန္႔ထားခဲ့၍ ...

စည္းကမ္းရွိေသာ၊ ဒီမိုကေရစီျပည့္၀ေသာ၊ ဘြဲ႕ရတစ္ေယာက္ ျဖစ္ျခင္းအတြက္ ဂုဏ္ယူႏိုင္ေသာ၊ အလုပ္လုပ္ေနသမွ် ထမင္း၀ေသာ၊ ကိုယ့္အစိုးရအတြက္ ကိုယ္ဂုဏ္ယူရေသာ၊ ျပည္သူ႔ဘ႑ာႏွင့္ တံတားေဆာက္ျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာစရာမလိုေသာ၊ ကိုယ့္စစ္တပ္ႏွင့္ရဲ ကိုယ့္ကိုကာကြယ္ေပးမွာပဲဟု ယံုၾကည္စိတ္ခ်ႏိုင္ေသာ၊ သတင္းမ်ားကို သတင္းစာတြင္ ဖတ္ႏိုင္ေသာ၊ ဆင္းရဲျခင္း ခပ္သိမ္းကင္းေသာ၊ ခ်မ္းသာစြာေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ငါလိုသတည္းဟူ၍ ေရႊေငြကစေသာ ဥစၥာတို႔ကိုစြန္႔၍ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးတြင္ ပါ၀င္ႏိုင္ရန္ မွတ္ပံုတင္ေၾကး ငါးသိန္းကို ငါေပးသြင္း၏။

ဤသို႔လွ်င္ ငါေပးသြင္းေသာ မွတ္ပံုတင္ေၾကးကို အဆံုးမခံရစိမ့္ေသာငွာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္၌ အတင္းအက်ပ္ တိုင္းသိျပည္သိ အတည္ျပဳအပ္ေသာ နာဂစ္ဖြဲ႔စည္းပံုၾကီးကို ငါလက္ခံခဲ့၏။ ဤငါျပဳေသာ ေကာင္းမႈအက်ိဳးကို ခပ္သိမ္းေသာ အစိုးရေသာ ေရေျမ့သခင္ျဖစ္ေသာ တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးလည္း ရေစ၏။ ၾကိဳင္ၾကိဳင္အစ၊ ဖိုးလျပည့္အဆံုး ဒင္းတို႔တစ္မိသားစုလံုးလည္း ရေစ၏။ အဖိုးၾကီး၏ ေမာင္းမမိႆံမ်ားႏွင့္ တေဆြတမ်ိဳးလံုးႏွင့္ နအဖ တဖြဲ႔လံုးလည္း အခ်င္းခ်င္း အမ်က္အဤ တေစ့မရွိ ခ်စ္ေသာမ်က္စိျဖင့္ ရႈၾကရေစ၏။ ဤေကာင္းမႈ အာႏုေဘာ္ျဖင့္ ျပည္တိုင္းကား ခပ္သိမ္း၌ေနေသာ ႀကံ့ဖြတ္အေပါင္းတို႔သည္ အစီးအပြားကိုရွာလွ်က္ သက္ေတာ္ရွည္စြာ ေနၾက၍ ဤေကာင္းမႈကို ေထာက္ပံ့ေစသတည္း။

ယခုေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေသာ၊ ေနာင္ျဖစ္လတၱံေသာ အမတ္မင္းအေပါင္းတို႔သည္လည္း ေကာင္းမႈအက်ိဳးကို ရေစသတည္း။ တင္ထားသမွ် မွတ္ပံုတင္ေၾကးမ်ား အျမန္ဆံုး အရင္းေက်ေစသတည္း။ ကတိေပးထားေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ား အဆင္ေျပေစသတည္း။ အရအမိကို လိုေသာသူကား အရအမိ ရေစသတည္း။ ေကာင္းမႈကို လိုသူကား ေကာင္းမႈကို ရေစသတည္း။

ငါလည္း အလႈခံထြက္တိုင္း တရားစြဲခံရေသာ၊ စည္းေ၀းမဲဆြယ္ခ်င္တိုင္း ေလွ်ာက္လႊာတင္ရေသာ၊ ငါးသိန္းမရွိ၍ ေနာက္ဆုတ္ရေသာ၊ လက္တြဲခ်င္သည့္ အမတ္ေလာင္းမရွိ၍ တပါတီလွ်င္ ႏွစ္ေယာက္တပိုင္း ၀င္ျပိဳင္ရေသာ၊ အခြင့္ထူးခံႀကံ့ဖြတ္ကို မနာလိုျဖစ္ရေသာ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္တာခ်င္းအတူတူ အိမ္ျဖည့္သာသာဟု အေျပာခံရေသာ၊ အမတ္ျဖစ္ခ်င္၍ သမိုင္းေကြးရေသာ အမတ္ေလာင္းမ်ိဳး မျဖစ္မူ၍ ပိုက္ဆံေခ်းၿပီး စည္းရုံးႏိုင္ေသာ၊ အာဏာျပၿပီး စည္းရုံးႏိုင္ေသာ၊ ဘတ္ဂ်က္ေတာင့္ေသာ၊ ဟိုတယ္မွာတည္းၿပီး စည္းရုံးႏိုင္ေသာ၊ ဌာနဆိုင္ရာမွာ မိန္႔ခြန္းေျပာရင္း စည္းရုံးႏိုင္ေသာ၊ ရုံးခန္းငွားခ ပူစရာမလိုေသာ၊ အလႈေငြထည့္ခ်င္သူ ေပါေသာ ေက်းဇူးတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုၿပီးလွ်င္ ပါလီမန္၌ က်င္လည္၍ အမတ္ေလာင္းဘ၀မွ အမတ္မင္းဘ၀သို႔ အျမန္ဆံုး ေရာက္ေစသတည္း။

ငါေရးထိုးအပ္ေသာ အမတ္ေလာင္းေက်ာက္စာကို မလိုတမာစိတ္ထား အမုန္းပြားၿပီး ဆဲဆိုအံ့။ မေကာင္းေသာကြန္မန္႔ေပးအံ့ ... အၾကင္သူသည္ ယခုဘ၀မွစ အရိေမတၱယျမတ္စြာဘုရားပြင့္သည္အထိ သံသရာ၌ အမတ္မင္း မျဖစ္ရေစ။ ။

ကူညီျကသူမ်ား....video

Posted by Aggayazar at 6:35 AM Tuesday, November 9, 2010 0 comments
ျမဝတီ တိုက္ပြဲျကားမွာေျမဇာပင္ျဖစ္ေနျကရတဲ့စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားကိုကူညီျကသူမ်ား.....

ျကည့္ျဖစ္ေအာင္ျကည့္ျကပါ.....

Posted by Aggayazar at 9:23 AM Monday, October 4, 2010 0 comments


အသက္ ၂၁ နွစ္သာရွိေသးတဲ့ျမန္မာမိန္းခေလးတစ္ေယာက္ နိင္ငံရပ္ျခားမွာ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့အေရး
ကိုရဲရဲဝ့ံဝ့ံ တင္ျပသြားပါတယ္...အားမာန္အျပည့္ခံစားခ်က္အျပည့္ျဖင့္အမွန္တရားကို ေျပာျပသြားတဲ့အ
တြက္ေျကာင့္ လူအမ်ားဟာေသာင္းေသာင္းျဖျဖ တစ္ခဲနက္ေထာက္ခံအားေပးခဲ့ပံုကိုေတြ့ရပါတယ္...

လူ့ဘဝျဖစ္ေပၚလာပံု video...

Posted by Aggayazar at 8:16 AM Sunday, October 3, 2010 0 comments
facebook ထဲမွာေတြ့လို့တင္လိုက္တာပါ...
ဗဟုသုတရသလိုျကက္သီးထဖို့လည္းေကာင္းပါတယ္..
ကြ်န္ေတာ္တို့အေမေတြလည္းက်ြန္ေတာ္တို့ကိုလည္းဒီလိုပဲေမြးခဲ့တာပဲဆိုျပီးမိခင္ေတြအားလံုးကိုဂရုဏာ
စိတ္နဲ့ခံစားနားလည္ေပးျကပါ.....



ေယာက်ၤားေဖာင္စီးမိန္းမမီးေနတဲ့...ေယာက်ၤားေဖါင္စီးေတာ့ဘယ္လိုေနလည္းမသိပါခင္ဗ်ာ..
မိန္းမမီးေနကေတာ့ ဗီဒီယိုမွာျကည့္ရတာ တကယ္ကိုအသက္အႏၱရာယ္နဲ့နီးလွပါတယ္...ဒါေျကာင့္
မိခင္တိုင္းဟာအသက္ကိုရင္းျပီးသားသမီးေတြကိုေမြးခဲ့တယ္ဆိုတာသားသမီးေတြနားလည္ဖို့လိုတယ္
ေလာကမွာမိခင္ကိုမိုက္ရိုင္း ေစာ္ကားတဲ့သားသမီးေတြဟာဘယ္ေသာအခါမွေကာင္းစားမွာမဟုတ္
တဲ့အျပင္ေဘးအႏၱရာယ္ဆိုးေတြနဲ့ျကံုေတြ့ရမွာပါ...မိခင္မ်က္ရည္တစက္..သားသမီးဆင္းရဲတသက္
ဆိုတာလည္းျကားဖူးျကမွာပါ...ဒါေျကာင့္ကြ်န္ေတာ္အပါဝင္ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ေဘာ္ဒါသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း
ေက်းဇူးရွင္မိဘေတြကိုရိုေသအေလးျမတ္ထားျပီးခ်ိုသာယဥ္ေက်းစြာဆက္ဆံနိုင္ျကပါေစ......

ကၠတၳိယသေဘာေစာေျကာဖို့မလြယ္....

Posted by Aggayazar at 6:54 AM Friday, August 20, 2010 0 comments

blog မွာစာမေရးတာလည္းျကာျပီ...ဒီေန့ေတာ့အေျကာင္းတိုက္ဆိုင္လာလို့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ့
ဘဝအျဖစ္မွန္ကိုျကားျပီးအံ့ဩစြာနဲ့ေရးလိုက္တာပါ...ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက အေပါင္းအသင္းအရမ္း
မ်ားတယ္..လူခ်စ္လူခင္လည္းေပါတယ္...သူတပါးကိုလည္းကူညီတတ္တယ္...ဒါေပမယ့္အရမ္းစိတ္တို
တတ္တယ္ ေဒါသလည္းျကီးတယ္...ဒီလိုနဲ့အိမ္ေထာင္က်ေရာ...သူနဲ့ျကိုက္ခဲ့တဲ့သူ့ခ်စ္သူနဲ့ပဲအိမ္ေထာင္
က်တာပါ...အိမ္ေထာင္က်ျပီး ငနဲကေဒါသျကီးတတ္ေတာ့ ခနခနစကားမ်ားးရတယ္...သူ့မိန္းမလည္းအ
ရာရာကိုသီးခံျပီးေနပါတယ္...ကိုယ့္လူကလည္းမိန္းမကိုေတာ္ေတာ္နုိင္တယ္...စိတ္ကလည္းတယူသန္ဆို
ေတာ့မိန္းမကိုရုိက္လားပုတ္လားအျမဲလုပ္တယ္....
ဒီလိုနဲ့ပဲအိမ္ေထာင္သက္ေလးငါးနွစ္မွာအျကီးက်ယ္စကားမ်ားျပီးမိန္းမနဲ့ကဲြသြားပါ
ေလေရာ...ကိုယ့္လူမာနျကီးလိုက္ပံုက မိန္းမအိမ္ေပၚကဆင္းသြားတာေတာင္ျပန္လိုက္မေခၚပဲပစ္ထား
လိုက္တယ္...မိန္းမကလည္းနိုင္ငံျခားမွာဆိုေတာ့ခိုကိုးရာမဲ့ျပီးလနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ေနာက္အိမ္
ေထာင္ျပုလိုက္ပါတယ္....အဲဒီေတာ့မွကိုယ့္ဆရာကေနာင္တေတြရျပီးငိုခ်င္းခ်ရျပီေပါ့...သူတို့မွာသား
သမီးလည္းမရွိေတာ့ကံေကာင္းေသးတာေပါ့....ဒီလိုနဲ့နဲနဲျကာလာေတာ့ ျမန္မာျပည္ကမိဘေတြကသူ
တို့သေဘာက်တဲ့စိတ္တိုင္းက်မိန္းမတေယာက္နဲ့ထပ္ျပီးေပးစားျကတယ္...ေအာင္မယ္ ငနဲကေတာ့ဒီ
တခါေတာ့မိဘစိတ္တိုင္းက် အလိမ္မာအိမ္ပါေလးပဲဆိုျပီး မေလးရွားကေနျမန္မာျပည္ဆင္းျပီးလက္
ထပ္ပြဲဆင္နဲြလိုက္ပါတယ္.....
ဒီတခါေတာ့ကိုယ့္ဆရာကေတာ္ေတာ္ျငိမ္သြားပါတယ္....မိဘေပးစားတာလည္းျဖစ္
ကိုယ္တိုင္ကလည္းနွစ္နဲ့ခ်ီျပီးအထီးက်န္ခဲ့ေတာ့အစစအရာရာသီးခံရွာပါတယ္...အရင္မိန္းမထက္လည္း
ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ထားပါတယ္...ဘာအလုပ္မွေတာင္ေပးမလုပ္ပဲ အိမ္မွာပဲေျခေမြးမီးမေလာင္
လက္ေမြးမီးမေလာင္ထားတယ္...အဲဒီမွာစေတြ့တာပဲသူကအစစအရာရာသီးခံေလမိန္းမကသူ့ကိုနင္း
ေလပါပဲ....ဒီမိန္းမကိုလက္ဖ်ားနဲ့ေတာင္မရုိက္မနွက္ပဲဆက္ဆံတာ၊ မိန္းမကနွုတ္ျကမ္းအာျကမ္းနဲ့ဆဲ
ေရးတိုင္းထြာတာေတာင္သီးခံျပီးေရွာင္ထြက္သြားခဲ့တယ္...အိမ္ေထာင္တဆက္ကေနနွစ္ဆက္မေျပာင္း
ခ်င္လို့ကိုယ့္လူကအရမ္းသီးခံခဲ့တယ္...ဒါနဲ့ပဲအိမ္ေထာင္သက္တနွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာမိန္းမက
အိမ္ေပၚကေနေမာက္မာစြာနဲ့ဆင္းသြားခဲ့ျပန္ေရာ....သူကေတာင္းပန္ျပီးျပန္ေခၚတာေတာင္ ရွင္နဲ့
က်မဘာအကန့္မွမရိွဘူးဆိုျပီးျပန္မလာေတာ့ကိုယ့္ဆရာက်န္ရစ္ျဖစ္ေနရျပီေပါ့.....စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္း
ထဲကလိုနွလံုးလမ္းေျကာင္းမွာကြ်န္းခံေနတယ္ဆိုတာမ်ိုးျဖစ္ေနရရွာျပီ......
ကြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့ ကၠတၳိယသေဘာေစာေျကာဖို့မလြယ္ ဘူးဆိုတာတကယ္မွန္
တယ္ေနာ္....ပထမအိမ္ေထာင္တုန္းကေယာကၤ်ားမေကာင္းလို့.....ဒုတိယက်ေတာ့ေယာကၤ်ားအလို
လိုက္ေနပါရဲ့နဲ့ေကာင္းေနပါရဲ့နဲ့ဘာျဖစ္လို့ပါလိမ့္....ကၠတၳိယသေဘာသဘာဝကို ကြန္ေတာ့္ကိုအဓိ
ပၸါယ္ဖြင့္ခိုင္းမယ္ဆိုရင္ေတာ့မတည္ျငိမ္ေသာသေဘာသဘာဝရိွသူမ်ား လို့ပဲကြ်န္ေတာ္အဓိပၸါယ္ဖြင့္
မွာပါ (ဤေနရာတြင္လြတ္လပ္စြာသေဘာထားကြဲလြဲပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္)....ဒါနဲ့ပါတ္သက္ျပီးမဂၢဇင္းထဲ
မွာဖတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ဟာသပံုျပင္ေလးတပုဒ္ကိုသတိရမိတယ္...ပံုျပင္ေလးကေတာ့...
တခါကရြာတရြာမွာအလြန္ခ်စ္ျကတဲ့ဇနီးေမာင္နွံနွစ္ေယာက္ရွိတယ္...ေယာကၤ်ား
လုပ္သူကအျမဲတမ္းအေကာင္းျမင္ဝါဒရွိတယ္...မိန္းမဘာလုပ္လုပ္ဘာမွအျပစ္မေျပာဘူး အေကာင္း
ပဲျမင္တယ္...ဒါေျကာင့္သူတို့လင္မယားဟာတခါမွရန္မျဖစ္ျကပဲအလြန္ပဲေအးခ်မ္းလွပါတယ္.....
ဒါေပမယ့္ဒီအေျခေနကိုမိန္းမလုပ္သူကဘဝင္မက်နိုင္ေအာင္ျဖစ္လို့ေနတယ္...သူဘာလုပ္လုပ္သူ့
ေယာကၤ်ားကအေကာင္းပဲေျပာေနေတာ့ ေယာကၤ်ားအျပစ္ေျပာရေအာင္ စကားမ်ားရေအာင္လုပ္
ျကည့္ခ်င္လာတယ္...ဒါနဲ့တေန့ဟင္းခ်က္တဲ့အခါဆားလံုးဝမထည့္ပဲခ်က္တယ္...ဟင္းဟာဘာအရသာ
မွမရိွပဲေပါ့ရြွတ္ေနတာေပါ့....ေယာကၤ်ားလာေေတာ့ခူးခပ္ေျကြးတဲ့အခါ ေပါ့ရြွတ္ေနတဲ့ဟင္းကိုတဇြန္း
ခပ္စားျပီးေတာ့ ေျပာလိုက္ပံုက အမေလးေကာင္းလိုက္တာမိန္းမရာမင္းခ်က္တဲ့ဟင္းကေပါ့ေတာ့ေတာ့
ေလးနဲ့ျမိန္လိုက္တာမေျပာနဲ့ေတာ့ တဲ့စကားမ်ားမဟဲ့လို့ျကိမ္းထားတဲ့မိန္းမလည္းဘာမွမတတ္နိုင္
ေတာ့ဘူး.....ဒီလိုနဲ့နဲနဲျကာလာေတာ့ မိန္းမကတခါထပ္ျပီးလုပ္တယ္ ဒီတခါေတာ့ဟင္းခ်က္တဲ့အခါဆား
ကိုအမ်ားျကီးငန္တူးေနေအာင္ထည့္လိုက္တယ္...ေယာကၤ်ားလာတဲ့အခါတဇြန္းစားျပီးေတာ့ ေကာင္း
လိုက္တဲ့ဟင္းကြာငန္တန္တန္နဲ့ဆိမ့္ေနတာပဲ...ငါတို့လိုေခ်ြးထြက္တဲ့သူေတြအတြက္တခါတေလအငန္
ေလးနဲ့စားရတာျမိန္လိုက္တာကြာလို့ေျပာလိုက္ေတာ့ မယားလုပ္သူကဘာမွေျပာလို့မရေတာ့ျပန္ဘူး..
ေနာက္နဲနဲျကာလာေတာ့မယားလုပ္သူကဒီတခါေတာ့နဲနဲျကမ္းရေတာ့မယ္ဆိုျပီးဟင္းခ်ို
ခ်က္တဲ့အခါဆံပင္ေတြကိုျဖတ္ျပီးထည့္ခ်က္တယ္...ထမင္းစားတဲ့အခါက်ေတာ့ေယာကၤ်ားကဟင္းခ်ို
တဇြန္းခပ္ေသာက္ျပီး ေကာင္းလိုက္တဲ့ဆံခ်ည္ေထြးဟင္းခ်ိုကြာ တခါမွမေသာက္ဘူးလို့လားေတာ့မ
သိဘူးျမိန္လိုက္တာကြာလို့ေျပာျပန္သတဲ့...မိန္းမကလည္းသူ့ရဲ့အျကံကိုလက္ေလ်ွာ့လိုက္ရေတာ့တယ္..
ဒါဟာ ဟာသအေနနဲ့ေရးထားတဲ့ပံုျပင္ေလးျဖစ္ေပမယ့္..ကြ်န္ေတာ္တို့ဘာသိရသလည္းဆိုေတာ့....
မိန္းမဆိုတဲ့သေဘာသဘာဝဟာ အေကာင္းျကီးပဲျဖစ္တည္ေနလွ်င္အဆိုးကိုလည္းေတာင့္
တတတ္သလို အဆိုးျကီးပဲျဖစ္တည္ေနလွ်င္လည္းအေကာင္းကိုေမွ်ာ္လင့္တတ္ျကတယ္.....ဒါေျကာင့္
ကၠတၳိယတို့သေဘာေစာေျကာဖို့မလြယ္ဘူးလို့ေျပာလိုက္ပါတယ္....
ေရြွညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးနားလည္မႈမ်ားနဲ့ ခိုင္ျမဲတဲ့၊ ေအးခ်မ္း
သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးဘဝမ်ားရရွိပိုင္ဆိုင္နိုင္ျကပါေစ........
(မွတ္ခ်က္။ ။မိန္းမမ်ားအားေစာ္ကားလိုျခင္းအလွ်င္းမရွိပါ...သေဘာသဘာဝကိုသာဆိုလိုျခင္းျဖစ္၏)



ဘဝမွာအေရးျကီးတဲ့ေက်ာက္တံုးေတြကဘာေတြလဲ? .....

Posted by Aggayazar at 5:55 AM Friday, July 30, 2010 0 comments

ေလာကတြင္အဖိုးအတန္ဆံုးနွင့္အလကားရေသာအရာသည္အခ်ိန္ပဲျဖစ္ပါသည္...
အလားရထားေသာအခ်ိန္ကိုအလဟသမျဖုန္းတီးပါနွင့္..
.ေရွးလူျကီးမ်ားေျပာခဲ့ေသာစကားျဖစ္ပါသည္...အခ်ိန္ဆိုတဲ့အတိုင္းအတာ
တခုအတြင္းမွာ ဘာမဆိုလုပ္၍ျဖစ္နိုင္၏....ေျပာင္းလဲမႈအားလံုးတို့ရဲ့အစဟာအခ်ိန္ပင္ျဖစ္၏...
သက္တမ္းတိုေတာင္းလွေသာကြ်န္ေတာ္တို့၏ဘဝတြင္လုပ္စရာေတြကမ်ားေန၍အခ်ိန္ကနည္းပါးလြန္း
လွသည္...ထိုနည္းပါးလြန္းေသာအခ်ိန္မ်ားကိုပင္ မိသသားစုအတြက္လည္းေပးခ်င္၏...မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ား
အတြက္လည္းေပးခ်င္၏....မိမိလုပ္စရာရွိေသာလုပ္ခ်င္ေသာ
အလုပ္မ်ားကိုလည္းမေသခင္လုပ္ခ်င္ေသး၏...
ေမးခြန္းထုတ္ရလွ်င္ကြ်န္ေတာ္တို့သည္မိမိ၏အိမ္မက္မ်ားကိုဘယ္နွစ္ခုမ်ားအေကာင္ထည္ေဖၚခဲ့ျပီးပါသလဲ?
ဆႏၵနွင့္လက္ေတြ့တထပ္ထဲက်ရန္မွာလြယ္ကူေသာအလုပ္မဟုပ္ပါ...တစ္ခ်ို့ေသာသူမ်ား
အေျကာင္းကိုေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ဖတ္ဘူးသည္...မိမိလုပ္ခ်င္သည္မ်ားကို မွတ္တမ္းတင္ထားျပီးဘဝတေလ်ွာက္လံုးစိုက္စိုက္မတ္မတ္
လုပ္ေဆာင္နိုင္ခဲ့ျပီးေအာင္ျမင္မႈရခဲ့၏....အားက်ဖို့ေကာင္းပါသည္...အခ်ို့ေသာသူမ်ားသည္ဘဝကိုေရာင့္
ရဲတင္းတိမ္နိုင္ျကသည္...ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြတေယာက္ဆိုလွ်င္ ကင္မရာတလံုးျဖင့္ပန္းပြင့္ကေလးမ်ားလိပ္ျပာ
ကေလးမ်ားကိုဓါတ္ပံုလိုက္ရိုက္ျပီးဘဝကိုေက်နပ္စြာျဖတ္သန္းေနသည္ကိုေတြ့ဘူးသည္.....
ဒါေျကာင့္အဖိုးတန္ေသာအခ်ိန္၊ အစားျပန္၍မရနိုင္ေသာအခ်ိန္ကို တန္ဖိုးရွိစြာအသံုးခ်ျကပါ.....
အခ်ိန္နွင့္ပါတ္သက္၍ စိတ္ဝင္စားစရာပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကိုဖတ္ရ၏....ဖတ္ျပီးတဲ့ေနာက္ျပန္လည္ေဝငွခ်င္
လာ၏....ပံုျပင္ေလးကေတာ့.....
တခါကသကၠသိုလ္တခုမွာ စီးပြားေရးေလ့လာေနေသာေက်ာင္းသားမ်ားကို ကြ်မ္းက်င္
သူတဦးကအခ်ိန္က္ိုစီမံခန့္ခြဲမႈႏွင့္ပါတ္သက္၍သင္ျကားပို့ခ်ေန၏....ဆရာကေက်ာင္းသားမ်ားမေမ့ရေအာင္ဥပ
မာျပ၍ရွင္းျပ၏...ဆရာသည္ေရဖန္ခ်ိုင့္တခုယူလာျပီးစားပြဲေပၚတြင္ခ်သည္...ထို့ေနာက္လက္သီးဆုပ္အရြယ္ခန့္
ေက်ာက္တံုးမ်ားကိုစနစ္တက်စီ၍ဖန္ခ်ိုင့္ထဲထည့္သည္....ေက်ာင္းသားမ်ားကဘာလုပ္မွန္းမသိ၍ျငိမ္ျပီးျကည့္
ေန၏....ဖန္ခ်ိုင့္ထဲတြင္ေက်ာက္တံုးမ်ားထည့္၍မရေတာ့ေလာက္ေအာင္ျပည့္သြားေသာအခါ ဆရာကေက်ာင္းသားမ်ားကိုေမးလိုက္သည္"ဖန္ခ်ိုင့္ထဲမွာျပည့္သြားျပီလား" ေက်ာင္းသားမ်ားက "ဟုတ္ကဲ့ ျပည့္ပါျပီ" ဟုတညီတညာထဲေျဖျကသည္....ဆရာက "ဟုတ္ရဲ့လား" ဟုျပန္ေမးျပီးေက်ာက္စရစ္တံုးငယ္မ်ားထည့္ထားေသာအိပ္တအိပ္ကိုဆြဲထုပ္လာသည္...
ထို့ေနာက္ေက်ာက္တံုးျကီးမ်ားျကားလပ္ေနေသာေနရာမ်ားျကားထဲတြင္ေက်ာက္စ
ရစ္ခဲငယ္မ်ားကိုေလာင္းခ်သည္...ထိုလစ္ဟာေနေသာေနရာမ်ားတြင္ေက်ာက္စရစ္ခဲငယ္မ်ား
ျဖင့္ျပည့္သြားျပန္သည္...ထို့ေနာက္ဖန္ခ်ိုင့္ျပည့္ျပီလားဟုေက်ာင္းသားမ်ားကိုေမးလိုက္ရာ
ေက်ာင္းသားတဦးကမဝန့္မရဲျဖင့္“အင္းမဟုတ္နိုင္ေသးဘူး”ဟုျပန္ေျဖသည္.....
“ေကာင္းျပီ”ဟုဆရာကေျပာလိုက္ျပီး သဲအိပ္တစ္အိပ္ဆြဲထုတ္လာျပန္သည္...ေက်ာက္ခဲငယ္မ်ားျဖင့္ျပည့္လြတ္ေနေသာ
ေနရာမ်ားျကားသို့သဲမွုန္မ်ားကိုထပ္၍ျဖည့္ျပန္သည္...ျကားရွိ
လစ္ဟာေနေသာေနရာမ်ားတြင္သဲမႈန္မ်ားထပ္၍ထပ္၍ဝင္သြားျပန္သည္...ဆရာက
ထပ္ေမးျပန္သည္“ဖန္ခ်ိင့္ျပည့္ျပီလား”ေက်ာင္းသားမ်ားက “မျပည့္ေသးပါဘူး” ဟုေျပာသည္...ဆရာကေျပာေျပာဆိုဆိုေရတစ္ဖန္ခ်ိုင့္
ဆြဲထုတ္လာ၍ထိုေက်ာက္ခဲမ်ားျကားသို့ေလာင္းခ်လိုက္ျပန္သည္...ေရမ်ားဖန္ခ်ိုင့္နႈတ္ခမ္းနားအထိျပည့္လ်ွံသြား
ေလသည္...ထိုအခါမွဆရာကေက်ာင္းသားမ်ားကိုျကည့္လိုက္ရင္းေမးေလ၏“ဒီသင္ခန္းစာကမင္းတို့ဘာေလ့
လာရသလဲ”ေက်ာင္းသားတစ္ဦးကလက္ေထာင္ျပရင္း“ဆရာေျပာခ်င္တဲ့အခ်က္ကက်ြန္ေတာ္တို့အခ်ိန္ဇယား
ထဲမွာဘယ္ေလာက္ပဲမအားတဲ့ျကားထဲက ေသေသခ်ာခ်ာရွာရင္အခ်ိန္ေတြထပ္ရနိုင္တယ္ က်ြန္ေတာ္တို့အခ်ိန္ေတြထပ္ဖန္တီးနုိင္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ပဲမဟုတ္လားဆရာ” “မဟုတ္ေသးဘူး”ဟုဆရာကေျဖသည္....ဒီအခုသင္ခန္းစာမွာေပးခ်င္တဲ့အခ်က္က အျကီးဆံုးေက်ာက္တံုးေတြကိုအရင္မထည့္ဘူးဆိုရင္က်ြန္ေတာ္တို့ဒီေလာက္မ်ား
မ်ားထပ္ထပ္ထည့္လို့မရနိုင္ဘူးဆိုတဲ့အခ်က္ပဲဲ...ကြ်န္ေတာ္တို့အေသးအဖြဲေတြနဲ့အလုပ္ရႈပ္ေနလို့မရဘူး...
ကြ်န္ေတာ္တို့ဘဝမွာအေရးျကီးတဲ့ေက်ာက္တံုးေတြကဘာေတြလည္း”......
ကြ်န္ေတာ္တို့ခေလးေတြလား...ကြ်န္ေတာ္တို့အခ်စ္ရဆံုးအိမ္သူလား....ပညာေရးအိမ္မက္
အဖိုးတန္တဲ့မိမိရဲ့အေရး...လႈပ္ရွားမႈ...က်မ္းမာေရး....မိမိဝါသနာပါရာကိုလုပ္ေနရမႈ....အျခားသူေတြအတြက္
ပရဟိတစသည္ျဖင့္ရိွမယ္...အားလံုးသတိ႔ျကဖို့ကအေရးျကီးတဲ့ေက်ာက္တံုးေတြအရင္ထည့္ရမယ္...မထည့္ရင္
ကြ်န္ေတာ္တို့ဘာမွထပ္ထည့္လို့မရနိုင္ေတာ့ဘူး...ကြ်န္ေတာ္တို့ဘဝတိုတိုမွာအခ်ိန္ကိုဘယ္လိုမွအကိ်ုးရွိရွိလုပ္
နုိင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး...ဒါေျကာင့္ကိုယ့္ကို ကိုေမးခြန္းျပန္ထုတ္ပါ...
{အားလံုးတစ္ဦးခ်င္းဆီရဲ့ဘဝမွာအေရးျကီးတဲ့ေက်ာက္တံုးေတြကဘာေတြလဲ}
အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးရွိစြာအသံုးခ်နိုင္ျကပါေစ
(ရာမညသားေလး-malaysia)

Subscribe to: Posts (Atom)